Azzaro Wanted, czyli niezbyt dziki zachód…

Nie lubię prać publicznie prywatnych brudów, bo to nieprofesjonalne, dlatego nie będę robić tego TU… Ale tym z Was, którzy są ciekawi cóż mnie tak mocno zirytowało i odciągnęło od pisania o perfumach, polecam lekturę wpisu na moim drugim blogu… Nie chcę abyście myśleli, że próbuję się w ten sposób odegrać, za angażującą i płonną przepychankę z infolinią i BOA T-Mobile Polska, albowiem wpis ten powstał jedynie ku przestrodze, w oparciu moje własne przykre doświadczenia. Mam nadzieję, że jego lektura oszczędzi komuś z Was, przede wszystkim kłopotu oraz czasu i nerwów, które sam straciłem w mijającym tygodniu – siłując się z bezczelnie unikającym odpowiedzialności za swoje poczynania telekomem…

Po drugie, w tym roku chciałem Was, sklepy oraz samą Coca Colę zaskoczyć, prezentując jako pierwszy i choćby na kilka dni przed w/w – Mikołajkowo świąteczną reklamę mojego ulubionego odrdzewiacza, odkamieniacza i odplamiacza w jednym! Niestety nie posiadam telewizora (z wyboru), by zweryfikować czy mi się to udało – więc w razie czego proszę o info, że się np. spóźniłem…

A teraz już zupełnie poważnie, recenzja, a raczej minirecenzja Wanted, czyli najnowszych perfum sygnowanych logo Azzaro. Celowo wspominam o minirecenzji, bo zapach jest tak słaby, by nie powiedzieć denny, że wspominam o nim jedynie dla świętego spokoju i formalności – gdyż utopiłem w nim kilka złotych za próbkę… bang, bang bang! Poważnie, niewiele było w tym i mijających latach równie płowych i miernych premier, bo śmiem twierdzić że niektóre płyny do mycia naczyń (a więc nawet nie środki piorące) oferują ciekawszą, oryginalniejszą i dłużej wybrzmiewającą kompozycję zapachową, niż Azzaro Wanted.

Tu można śmiało i bez ogródek stwierdzić, że kiczowaty i oczojebny zarazem flakon, jest (i aż wstyd mi to pisać) najciekawszym aspektem i najmocniejszym atutem tych perfum… Tak, jest aż tak źle, bo choć lekko owocowe i śmiertelnie nijakie otwarcie jest całkiem przyjemne, ale tak nijakie i bezpłciowe, że w odniesieniu do bukietu Wanted – otwarcia owocowych soczków od Calvin Kleina i Lacoste, to kipiące świeżością i szlachetnością swej minimalistycznej i niezobowiązującej formy, arcydzieła… Wyobraźcie sobie jak bardzo jest źle, że owocowe Lacosty z drętwej serii L.12.12, wypadają dobrze przy otwarciu nowego Azzaro… W akordzie serca robi się trochę bardziej wyraziście, nośnie i wartko i energetyzująco, ale to wciąż niezbyt górnolotny poziom przeciętnego Bossa, którego ktoś podrasował i podciągnął w górę, kardamonem, jałowcem i geranium, by jako tako i wyraziście pachniał. I nie powiem, serce Wanted, choć zachowawcze i absolutnie niczym nie odróżniające się od setek mu podobnych, jest najciekawszą i zarazem najbardziej wyrazistą częścią kompozycji, tyle że chwilami aż irytujące swą rozchwianą nadpobudliwością. Stylistycznie przypomina hybrydę najnowszego anonimowego Hugo Bossa (The Scent), z całkiem niezłym, choć nieco ordynarnym (gdy przesadzić z aplikacją) Davidoffem Championem. Czyli nie jest źle, ale i nic nowego Wanted swym sercem nie wnosi.

Ale wraz ze schyłkiem nadpobudliwego acz całkiem znośnego akordu środkowego, nastaje smętny, śmiertelnie nudny, nieczytelny i kompletnie niemrawy akord bazowy – sklecony naprędce z kopiących po nosie swą syntetycznością nut pseudo drzewnych i niby balsamiczno ambrowych. Ale śmiem twierdzić że bursztynowa nalewka babuni, wypada w kontekście bursztynu bardziej przekonywająco i na temat, niż te perfumy… Swoją drogą, co to jest drewno bursztynowe, bo pierwsze słyszę?. Po zapachu zamkniętym we flakonie nawiązującym do magazynku rewolweru, oczekiwać należy ikry, charyzmy, jaj, zadziorności, polotu, pazura* – ale nic z tych rzeczy. Wanted jest niegrzeczny i zadziorny tylko z nazwy i kształtu flakonu, ale jako zapach jest kompletnie nijaki i gubi się w tłumie sobie podobnych bardziej – niż facet w rurkach i modną fryzurką rodem z Hitlerjugend, w niedzielne popołudnie, na pasażu galerii handlowej… Innymi słowy mówiąc, jeśli chcecie być choć odrobinę oryginalni – kategorycznie nie warto sięgać po te perfumy…

*niewłaściwe i niepoprawne politycznie skreślić

rok powstania: 2016

nos: Fabrice Pellegrin

projekcja: na otwarcie dostateczna, potem dobra i na koniec mizerna

trwałość: dostateczna

Głowa: cytryna, imbir, lawenda, mięta,
Serce: gwatemalski kardamon, jałowiec, jabłko, geranium,
Baza: haitańska wetyweria, fasolka tonka, drzewo bursztynowe,