Trafiłem na niego przypadkiem, włócząc się w ubiegłą sobotę po Galerii Katowice i zadurzyłem się w nim od pierwszego niucha… Nie będę owijał w bawełnę, spodobał mi się tak bardzo, że wyszedłem z flakonem, więc miło mi zakomunikować że oto trafiłem na kolejne warte grzechu objawienie. I powiem szczerze jestem zdumiony, bo nie spodziewałem się, że w dobie lansowania zapachów wydmuszek, jedynie udających wyglądem i nazwą że są Absolutnym i Perfumowanym zwieńczeniem kolekcji Homme – trafię na Absolute „pełną gębą” i jajami. Wprawdzie „jądra” tegoż Absolute są zgodnie z obowiązującymi trendami starannie wygolone – ale mimo tego, ten Joop! ma czym wypełnić slipy… 
Antoine Maisondieu, perfumiarz który stworzył to szlachetne pachnidło, naprawdę kocha kadzidło i bób tonka – i co czuć, potrafi się z nimi obchodzić jak mało kto… Zwłaszcza jeśli chodzi o fasolę tonka, bo z nią najłatwiej przesadzić, czyniąc z kompozycji siermiężną i zwalistą kłodę, pokroju nieznośnie irytującego Versace Eros. Ale co tu dużo mówić, min. Bottega Veneta PH (cały klan), Burberry London, CdG Black, Guci Rush wyszły spod jego blottera, więc tyle w temacie referencji tego Pana. Powiedzmy sobie wprost, zapachy z pod szyldu Joop! nigdy nie grzeszyły lekkością i finezją, ale tytułowy Homme Absolute jest nią w każdym calu. I to pomimo tego, iż z wyglądu flakonu, nazwy kompozycji oraz wykazu nut, jest to pachnidło na wskroś poważne, wieczorowe i uwaga, nader zmysłowe.
Wspomniane kadzidło i fasolę tonka ujęto tu z taką gracją i lekkością, iż w praktyce jest to pachnidło wprost stworzone do noszenia go na co dzień, właśnie w okresie jesienno zimowym (podobnie jak Burberry London). Otula, rozgrzewa i wybitnie podnosi poziom endorfin, dając prawdziwą frajdę z noszenia. Przez krótką chwilę czuć tu również wymieniony w wykazie nut czarny pieprz i wetywerę, ale umieszczono je wyraźnie na drugim planie, jako tło. I przysięgłym że jest tu również goździk (przyprawa), stąd obcując z akordem otwarcia, nie sposób uwolnić się od skojarzenia z genialnym Loewe 7, a z drugiej strony, przez tę swoistą kadzidlaną balsamiczność , z również bardzo udanym Bentleyem Infinite. Przyznacie że to naprawdę zacne towarzystwo i wysoka półka do dotrzymywania kroku.
Jest więc to zapach bardzo szlachetny i pomimo tematycznego podobieństwa (bardzo ulotnego) do Loewe 7, wciąż oryginalny. A dzięki balsamiczno otulającemu brzmieniu, z doprawionej przyprawami słodyczy, nosi się go zaskakująco, lekko, przyjemnie i nienachalnie. W pierwszej fazie zapach jest naprawdę podobny do również goździkowego Loewe 7, jest też subtelnie korzenny i lekko pikantny, by w fazie dojrzałej ścielić się miękko na skórze, w stylu Bentleya. Czuć też że mamy do czynienia z pachnidłem nietuzinkowym, wyrażonym ze smakiem i pomimo stajni z której się wywodzi, bardzo dyskretnym (chwilami wręcz za bardzo). Ale pomimo swej chwilami wręcz zbyt daleko posuniętej delikatności, jest to rasowe EdP i rodowodowe Absolute, a nie spłodzona na fali koniunktury atrapa, jedynie aspirująca nazwą i lokowaniem produktu do sfery premium. Tu naprawdę czuć, że są to perfumy (EdP) z prawdziwego zdarzenia, subtelne, powłóczyste, otulające i bogate w treść. Jestem naprawdę mile zaskoczony i gorąco polecam Homme Absolute jako wyśmienitego kompana na jesiennie chłody i słotę.
projekcja: umiarkowana, by nie powiedzieć blisko skórna
trwałość: przeciętna, adekwatna do osiągów EdP
rok powstania: 2019
nos: Antoine Maisondieu
głowa: czarny pieprz,
serce: ylang ylang,
baza: wetywera, fasola tonka i kadzidło,